handen in beeld: liefde is....
Bij handen in beeld plaats ik een foto waarbij de handen of vingers
centraal staan. De foto wordt gekoppeld aan een thema of situatie die op
dat moment bij mij speelt, in combinatie met handlijnkunde.
afbeelding via Favim, bron onbekend
Het is bijna Valentijn dus laten we het eens hebben over de Liefde. Het is verre van het makkelijkste onderwerp, maar zeker een veel besproken topic, en dan vooral wanneer het vers is, minder is of nog gevonden moet worden. Dit alles in relatie tot 'die ene' persoon die het verschil maakt (ik ben zo blij met ‘m!), zou moeten maken (dat heb ik nu al tien keer gezegd!), heeft gemaakt (het was zo’n ontzettende eikel!) of moet gaan maken (waar is mijn prins ik zie alleen een paard). Kortom 'tricky business'.
Nu ben ik zeker geen expert in de liefde (geen idee wat de criteria daarvoor zijn), maar voor mij is er 1 elementaire basisvoorwaarde namelijk: liefde voor jezelf. Dan kunnen sommigen natuurlijk zeggen, da's makkelijk praten voor iemand die getrouwd is en haar leven dus met iemand deelt. Ja waarschijnlijk wel, maar ik kan je ook zeggen dat het delen van je leven zonder de liefde voor jezelf een behoorlijk uitputtende en slopende bezigheid is.
Ik zeg daarmee niet dat alles om jou moet draaien of dat jij het middelpunt van het universum moet zijn, maar ik zeg wel dat verdomde belangrijk is dat jij lief bent voor jij.
En in mijn ogen betekent dat dus:
Dat jij niet miss/mr 'perfect' bent, ook minder leuke kanten hebt, fouten mag maken en daar ook OK mee bent;
Dat jij niet altijd je 'mannetje' hoeft te staan maar ook hulpeloos mag zijn, een ander het heft in handen mag nemen, jij achterover mag leunen en daar OK mee bent;
Dat jij niet alleen maar geeft maar ook mag ontvangen en daar OK mee bent;
Dat jij niet slikt voor de goede lieve vrede maar ook duidelijk jouw grenzen mag aangeven en daar OK mee bent.
Klinkt vrij gemakkelijk als je het zo leest en weten doen we het ook wel, maar daadwerkelijk in de praktijk brengen is een ander ding. Maar weet dat het mooie is dat wanneer jij bovenstaande punten accepteert en omarmt en oefent, jij het ook veel beter trekt wanneer 'die ander' niet miss/mr 'perfect' is, niets doet wanneer jij als een dolle bezig bent en verwacht dat diegene daar in meegaat (mannetje), niet met je mee wil naar dat ene feestje (grenzen), voor de tigste keer dat kopje op de verkeerde plek zet (imperfectie), of tijd voor zichzelf nodig heeft (ontvangen).
In de handen kom je dit thema vaak genoeg tegen in verschillende onderdelen, zoals de hartlijn die over de berg van de wijsvinger doorloopt tot aan of zelfs in de wijsvinger, de ringvinger waarvan het bovenste kootje buigt richting de middelvinger (te hoge verwachtingen), de diepe lijn tussen de Mars en Venus heuvel (overgave), de hartlijn in kettingvorm (moeite met ontvangen), de horizontale lijntjes vanuit de venusberg die de levenslijn doorkruisen (grenzen), de lus tussen de middel- en ringvinger (verantwoordelijk voelen voor een ander). Het mooie van de handen is dat lijnen kunnen groeien en verdwijnen dus wanneer jij liever wordt voor jezelf zien we dat ook weer terug in je handen en het maakt mij iedere keer weer blij wanneer ik dat mag zien.
Dus mocht je me blij willen maken, doe jezelf een plezier en hou van jezelf!
centraal staan. De foto wordt gekoppeld aan een thema of situatie die op
dat moment bij mij speelt, in combinatie met handlijnkunde.
afbeelding via Favim, bron onbekend
Het is bijna Valentijn dus laten we het eens hebben over de Liefde. Het is verre van het makkelijkste onderwerp, maar zeker een veel besproken topic, en dan vooral wanneer het vers is, minder is of nog gevonden moet worden. Dit alles in relatie tot 'die ene' persoon die het verschil maakt (ik ben zo blij met ‘m!), zou moeten maken (dat heb ik nu al tien keer gezegd!), heeft gemaakt (het was zo’n ontzettende eikel!) of moet gaan maken (waar is mijn prins ik zie alleen een paard). Kortom 'tricky business'.
Nu ben ik zeker geen expert in de liefde (geen idee wat de criteria daarvoor zijn), maar voor mij is er 1 elementaire basisvoorwaarde namelijk: liefde voor jezelf. Dan kunnen sommigen natuurlijk zeggen, da's makkelijk praten voor iemand die getrouwd is en haar leven dus met iemand deelt. Ja waarschijnlijk wel, maar ik kan je ook zeggen dat het delen van je leven zonder de liefde voor jezelf een behoorlijk uitputtende en slopende bezigheid is.
Ik zeg daarmee niet dat alles om jou moet draaien of dat jij het middelpunt van het universum moet zijn, maar ik zeg wel dat verdomde belangrijk is dat jij lief bent voor jij.
En in mijn ogen betekent dat dus:
Dat jij niet miss/mr 'perfect' bent, ook minder leuke kanten hebt, fouten mag maken en daar ook OK mee bent;
Dat jij niet altijd je 'mannetje' hoeft te staan maar ook hulpeloos mag zijn, een ander het heft in handen mag nemen, jij achterover mag leunen en daar OK mee bent;
Dat jij niet alleen maar geeft maar ook mag ontvangen en daar OK mee bent;
Dat jij niet slikt voor de goede lieve vrede maar ook duidelijk jouw grenzen mag aangeven en daar OK mee bent.
Klinkt vrij gemakkelijk als je het zo leest en weten doen we het ook wel, maar daadwerkelijk in de praktijk brengen is een ander ding. Maar weet dat het mooie is dat wanneer jij bovenstaande punten accepteert en omarmt en oefent, jij het ook veel beter trekt wanneer 'die ander' niet miss/mr 'perfect' is, niets doet wanneer jij als een dolle bezig bent en verwacht dat diegene daar in meegaat (mannetje), niet met je mee wil naar dat ene feestje (grenzen), voor de tigste keer dat kopje op de verkeerde plek zet (imperfectie), of tijd voor zichzelf nodig heeft (ontvangen).
In de handen kom je dit thema vaak genoeg tegen in verschillende onderdelen, zoals de hartlijn die over de berg van de wijsvinger doorloopt tot aan of zelfs in de wijsvinger, de ringvinger waarvan het bovenste kootje buigt richting de middelvinger (te hoge verwachtingen), de diepe lijn tussen de Mars en Venus heuvel (overgave), de hartlijn in kettingvorm (moeite met ontvangen), de horizontale lijntjes vanuit de venusberg die de levenslijn doorkruisen (grenzen), de lus tussen de middel- en ringvinger (verantwoordelijk voelen voor een ander). Het mooie van de handen is dat lijnen kunnen groeien en verdwijnen dus wanneer jij liever wordt voor jezelf zien we dat ook weer terug in je handen en het maakt mij iedere keer weer blij wanneer ik dat mag zien.
Dus mocht je me blij willen maken, doe jezelf een plezier en hou van jezelf!