Handen in beeld: genieten
Bij handen in beeld plaats ik een foto waarbij de handen of vingers
centraal staan. De foto wordt gekoppeld aan een thema of situatie die op
dat moment bij mij speelt, in combinatie met handlijnkunde.
afbeelding via Favim, bron onbekend
'Genieten', klinkt heel gemakkelijk toch? maar dat kan voor een hoop van ons nog een hele klus zijn. Vaak zijn we zo bezig met al die dagelijkse beslommeringen dat we er ons echt toe moeten zetten. Maar gelukkig hebben we dan die langverwachte vakantie en nemen we aan het einde daarvan ons voor dat het leven toch echt anders ingericht zou moeten worden. Een werkweek later weten we al niet meer beter en lijkt die vakantie maaaaanden geleden. Ik generaliseer hier volledig en weet heus wel dat er ook een hele hoop zijn die het 'genieten' onder de knie hebben of waarbij het zelfs in de genen is geprogrammeerd, maar laat me maar even 'al genietend' van de eerste zonnestralen die onze achtertuin beminnen m'n generaliserende verhaaltje tikken.
Wat bij mij nogal eens voorkomt is 'achteraf genieten' bedenk ik me terugdenkend aan de afgelopen week. Net alsof ik wel het moment beleef maar dan achteraf pas de 'waarde' er aan toeken. Zoals toen onze kinderen zwaar verbolgen en gekwetst in tranen zich eindelijk eens gezamenlijk tegen ons keerden in plaats van het op elkaar bot te vieren. Op dat moment was ik natuurlijk alleen maar bezig de gemoederen te sussen, helemaal toen manlief die kennelijk wel bewust was van het unieke event dit met de camera ook nog eens vast probeerde te leggen waardoor de stoppen bij de kinderen volledig doorsloegen.
Of het feit dat we met mijn hele familie met veel lol samen in een appartement de hele week doorbrengen en 's-avonds gezamenlijk de vetes van andere families bespreken. Dat zijn de achteraf genietmomenten. Ik ken gelukkig ook de 'instant' genietmomenten, zoals wetende dat er in Amsterdam hordes mensen door de straten lopen, wij in Domburg aan het strandhuisje vol in de zon, al nippend aan de champagne Koninginnedag doorbrengen. Het was afzien, en als mijn man dan vraagt: volgend jaar weer? dan denk ik nee. Waarom? omdat voor mij die afwisseling nou juist hetgeen is waarvan IK nou zo geniet.
Is 'genieten' terug te vinden in de handen? Jazeker en dan met name in de levenslijn, hoe krachtiger de levenslijn hoe beter je kan genieten. En dit kan je leren, gelukkig maar want we hebben niet allemaal een levenslijn die tot over het midden van de hand loopt, dat zijn namelijk de echte levensgenieters. Het begint allemaal bij het jezelf toestaan, soms al die dingen die nog moeten links laten liggen en, al is het maar heel even, stilstaan. Gewoon een kwestie van oefenen, appeltje eitje, ennuhh bij voorkeur niet alleen in de vakantie.
'Genieten', klinkt heel gemakkelijk toch? maar dat kan voor een hoop van ons nog een hele klus zijn. Vaak zijn we zo bezig met al die dagelijkse beslommeringen dat we er ons echt toe moeten zetten. Maar gelukkig hebben we dan die langverwachte vakantie en nemen we aan het einde daarvan ons voor dat het leven toch echt anders ingericht zou moeten worden. Een werkweek later weten we al niet meer beter en lijkt die vakantie maaaaanden geleden. Ik generaliseer hier volledig en weet heus wel dat er ook een hele hoop zijn die het 'genieten' onder de knie hebben of waarbij het zelfs in de genen is geprogrammeerd, maar laat me maar even 'al genietend' van de eerste zonnestralen die onze achtertuin beminnen m'n generaliserende verhaaltje tikken.
Wat bij mij nogal eens voorkomt is 'achteraf genieten' bedenk ik me terugdenkend aan de afgelopen week. Net alsof ik wel het moment beleef maar dan achteraf pas de 'waarde' er aan toeken. Zoals toen onze kinderen zwaar verbolgen en gekwetst in tranen zich eindelijk eens gezamenlijk tegen ons keerden in plaats van het op elkaar bot te vieren. Op dat moment was ik natuurlijk alleen maar bezig de gemoederen te sussen, helemaal toen manlief die kennelijk wel bewust was van het unieke event dit met de camera ook nog eens vast probeerde te leggen waardoor de stoppen bij de kinderen volledig doorsloegen.
Of het feit dat we met mijn hele familie met veel lol samen in een appartement de hele week doorbrengen en 's-avonds gezamenlijk de vetes van andere families bespreken. Dat zijn de achteraf genietmomenten. Ik ken gelukkig ook de 'instant' genietmomenten, zoals wetende dat er in Amsterdam hordes mensen door de straten lopen, wij in Domburg aan het strandhuisje vol in de zon, al nippend aan de champagne Koninginnedag doorbrengen. Het was afzien, en als mijn man dan vraagt: volgend jaar weer? dan denk ik nee. Waarom? omdat voor mij die afwisseling nou juist hetgeen is waarvan IK nou zo geniet.
Is 'genieten' terug te vinden in de handen? Jazeker en dan met name in de levenslijn, hoe krachtiger de levenslijn hoe beter je kan genieten. En dit kan je leren, gelukkig maar want we hebben niet allemaal een levenslijn die tot over het midden van de hand loopt, dat zijn namelijk de echte levensgenieters. Het begint allemaal bij het jezelf toestaan, soms al die dingen die nog moeten links laten liggen en, al is het maar heel even, stilstaan. Gewoon een kwestie van oefenen, appeltje eitje, ennuhh bij voorkeur niet alleen in de vakantie.