Regressie: terug naar een vorig leven
Het is inmiddels tien jaar geleden dat ik voor het eerst kennismaakte met regressie. Uiteraard had ik er over gelezen maar nog nooit zelf ondergaan en zag daar ook geen reden toe. Echter, toen wij besloten voor een aantal maanden richting Indonesië te gaan met het gezin en mijn ouders ons ook een maand zouden vergezellen, kwam er een gedachte in mij op. Vraag mij niet waarom, maar ergens had ik het idee dat deze constellatie, ons gezin en mijn ouders bij elkaar in Indonesië, wel eens iets naar boven zou kunnen brengen.
En ik zou Joyce niet zijn wanneer ik dan niet op onderzoek uitga. De afspraak met een regressietherapeut die volgens de methode van Jan Kleyn werkte was snel gemaakt. Los van het feit dat ik antwoorden op mijn vragen kreeg middels de regressie, vond ik het een fantastische ervaring die mij altijd is bijgebleven.
Jaren later, zo'n zes jaar geleden, nam ik contact op met één van de leerlingen van Jan Kleyn en vroeg deze of er een opleiding was waar men volgens zijn methode wordt opgeleid. Ik kreeg te horen dat dit niet het geval was en werd succes gewenst. Tja dacht ik, dat was dan dat, dan houdt het op, en liet regressie weer voor wat het was.
Maar begin dit jaar ontving ik van een goede kennis van mij, een foto van een boek met de melding: 'geen idee hoe deze in onze kast is beland, ik heb 'm zeker niet gekocht, maar volgens mij moet dit boek naar jou'.
Het ging om het boek 'De Zwarte Maan' van Bastiaan van Wingerden. Nu weet ik niets van astrologie, maar heb zeker een fascinatie met de maan, dus ik nam het boek graag in ontvangst. Begon te lezen en vond het fascinerend, zo fascinerend dat ik meer over de schrijver wilde weten, wie was die man? Dus op een vrijdagochtend om 8:00 stond ik beneden aan de computer te zoeken en kwam op zijn site. Tot mijn verbazing zag ik dat hij ook cursus gaf in regressie en mijn interesse was nog meer gewekt. Nou dan zal hij wel in Friesland, Maastricht of ergens anders ver weg wonen, dacht ik nog. Maar nee, gewoon in Amsterdam. Bingo, zijn mijn raderwerk, en ik stuurde direct een mail met het verzoek voor een consult van mijn spirituele punten in mijn horoscoop. En wachtte op antwoord, maar ja, toen ik om 13:00 nog geen mail had ontvangen besloot ik opzoek te gaan naar een telefoonnummer en belde op. Een afspraak voor die komende maandag werd gemaakt, en die woensdag, en daarna, en daarna, en daarna, kortom het moge duidelijk zijn, ik was gestart met mijn training als regressietherapeute bij Bastiaan.
Intens, prachtig, emotioneel, verbazingwekkend, inzichtgevend & helend, dat zijn de woorden die bij mij opkomen ten aanzien van alles wat ik tot nu toe heb mogen meemaken in mijn eigen regressies en als begeleider in die van anderen.
En toen kwam uiteraard het moment waarop ik mijzelf de vraag stelde: Wat is regressie voor mij? Hoe sta ik er eigenlijk in? Er zijn legio verschillende manieren om een regressie te doen en ik ben & wordt getraind (want we zijn nooit uitgeleerd) in al deze verschillende wijzen van regressie. Maar met welke insteek wil ik een regressie begeleiden?
Ik kwam tot de conclusie dat de insteek waarop ik een regressie wil begeleiden verschilt van de reguliere gang van zaken zoals die bij de meeste wordt gehanteerd. Want bij een reguliere regressie maak je van te voren een lijstje met vragen, heb je een intake gesprek en ga je deze lijst af tijdens de regressie en volgt er een nagesprek. Zo werk ik niet. Waarom niet?
De vragen die je hebt opgesteld komen vanuit je bewuste en tijdens de regressie ga je via ontspanning & visualisatie naar je onderbewuste, je gaat van de 3e dimensie waarin wij leven op aarde (materie) naar de 5e dimensie (tijd & ruimteloos) en daar kan je dus alle kanten op. Wanneer we met ‘bewuste’ verwachtingen naar het ‘onderbewuste’ gaan, krijgen we ook die dingen te zien waarom we vragen en gaan we niet meer met een ‘open view’ de regressie in. Kortom je zou dan een regressie in gaan vanuit controle ipv vertrouwen dat je juist datgene te zien krijgt wat je behoort te zien op dat moment.
Dus geen lijstjes en geen intake, wat dan wel? Je handen! Je handen zijn voor mij de tool, hierin staat alles al, je karakter, talenten, doel, lessen etc. Waarom dan nog een regressie doen? Dat hoeft niet, maar mag wel. Bij een handanalyse zijn het vooral de woorden en de daarbij behorende beleving, bij een regressie de beelden en de daarbij behorende beleving. Niet alleen een totaal andere ervaring ze complementeren elkaar fantastisch en samen laten ze een onuitwisbare indruk achter waar je de rest van je leven uit kan blijven putten. Waar een handanalyse je laat zien ‘wat' je komt doen, komt het ‘waarom en hoe' aanbod bij een regressie. Bij beide zal je er open in moeten gaan. Lukt het je niet om bij een handanalyse oprecht naar jezelf te kijken dan lukt dat bij een regressie ook niet. Dus ja, een handanalyse is bij mij een voorwaarde. Inzicht in jezelf geeft je de ruimte om datgene te manifesteren waarvoor je gekomen bent en met alle plezier begeleid ik je daarbij.
Dus mocht je interesse hebben en er vanuit ‘vertrouwen’ in durven gaan, wees welkom!
En ik zou Joyce niet zijn wanneer ik dan niet op onderzoek uitga. De afspraak met een regressietherapeut die volgens de methode van Jan Kleyn werkte was snel gemaakt. Los van het feit dat ik antwoorden op mijn vragen kreeg middels de regressie, vond ik het een fantastische ervaring die mij altijd is bijgebleven.
Jaren later, zo'n zes jaar geleden, nam ik contact op met één van de leerlingen van Jan Kleyn en vroeg deze of er een opleiding was waar men volgens zijn methode wordt opgeleid. Ik kreeg te horen dat dit niet het geval was en werd succes gewenst. Tja dacht ik, dat was dan dat, dan houdt het op, en liet regressie weer voor wat het was.
Maar begin dit jaar ontving ik van een goede kennis van mij, een foto van een boek met de melding: 'geen idee hoe deze in onze kast is beland, ik heb 'm zeker niet gekocht, maar volgens mij moet dit boek naar jou'.
Het ging om het boek 'De Zwarte Maan' van Bastiaan van Wingerden. Nu weet ik niets van astrologie, maar heb zeker een fascinatie met de maan, dus ik nam het boek graag in ontvangst. Begon te lezen en vond het fascinerend, zo fascinerend dat ik meer over de schrijver wilde weten, wie was die man? Dus op een vrijdagochtend om 8:00 stond ik beneden aan de computer te zoeken en kwam op zijn site. Tot mijn verbazing zag ik dat hij ook cursus gaf in regressie en mijn interesse was nog meer gewekt. Nou dan zal hij wel in Friesland, Maastricht of ergens anders ver weg wonen, dacht ik nog. Maar nee, gewoon in Amsterdam. Bingo, zijn mijn raderwerk, en ik stuurde direct een mail met het verzoek voor een consult van mijn spirituele punten in mijn horoscoop. En wachtte op antwoord, maar ja, toen ik om 13:00 nog geen mail had ontvangen besloot ik opzoek te gaan naar een telefoonnummer en belde op. Een afspraak voor die komende maandag werd gemaakt, en die woensdag, en daarna, en daarna, en daarna, kortom het moge duidelijk zijn, ik was gestart met mijn training als regressietherapeute bij Bastiaan.
Intens, prachtig, emotioneel, verbazingwekkend, inzichtgevend & helend, dat zijn de woorden die bij mij opkomen ten aanzien van alles wat ik tot nu toe heb mogen meemaken in mijn eigen regressies en als begeleider in die van anderen.
En toen kwam uiteraard het moment waarop ik mijzelf de vraag stelde: Wat is regressie voor mij? Hoe sta ik er eigenlijk in? Er zijn legio verschillende manieren om een regressie te doen en ik ben & wordt getraind (want we zijn nooit uitgeleerd) in al deze verschillende wijzen van regressie. Maar met welke insteek wil ik een regressie begeleiden?
Ik kwam tot de conclusie dat de insteek waarop ik een regressie wil begeleiden verschilt van de reguliere gang van zaken zoals die bij de meeste wordt gehanteerd. Want bij een reguliere regressie maak je van te voren een lijstje met vragen, heb je een intake gesprek en ga je deze lijst af tijdens de regressie en volgt er een nagesprek. Zo werk ik niet. Waarom niet?
De vragen die je hebt opgesteld komen vanuit je bewuste en tijdens de regressie ga je via ontspanning & visualisatie naar je onderbewuste, je gaat van de 3e dimensie waarin wij leven op aarde (materie) naar de 5e dimensie (tijd & ruimteloos) en daar kan je dus alle kanten op. Wanneer we met ‘bewuste’ verwachtingen naar het ‘onderbewuste’ gaan, krijgen we ook die dingen te zien waarom we vragen en gaan we niet meer met een ‘open view’ de regressie in. Kortom je zou dan een regressie in gaan vanuit controle ipv vertrouwen dat je juist datgene te zien krijgt wat je behoort te zien op dat moment.
Dus geen lijstjes en geen intake, wat dan wel? Je handen! Je handen zijn voor mij de tool, hierin staat alles al, je karakter, talenten, doel, lessen etc. Waarom dan nog een regressie doen? Dat hoeft niet, maar mag wel. Bij een handanalyse zijn het vooral de woorden en de daarbij behorende beleving, bij een regressie de beelden en de daarbij behorende beleving. Niet alleen een totaal andere ervaring ze complementeren elkaar fantastisch en samen laten ze een onuitwisbare indruk achter waar je de rest van je leven uit kan blijven putten. Waar een handanalyse je laat zien ‘wat' je komt doen, komt het ‘waarom en hoe' aanbod bij een regressie. Bij beide zal je er open in moeten gaan. Lukt het je niet om bij een handanalyse oprecht naar jezelf te kijken dan lukt dat bij een regressie ook niet. Dus ja, een handanalyse is bij mij een voorwaarde. Inzicht in jezelf geeft je de ruimte om datgene te manifesteren waarvoor je gekomen bent en met alle plezier begeleid ik je daarbij.
Dus mocht je interesse hebben en er vanuit ‘vertrouwen’ in durven gaan, wees welkom!